فکرم همه جا هست ولی پیش خدا نیست سجاده زردوز که محراب دعا نیست گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟ اندیشه سیال من – ای دوست – کجا نیست؟! از شدت اخلاص من عالم شده حیران تعریف نباشد، ابداً قصد ریا نیست! از کمیت کار که هر روز سه وعده از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست یک ذره فقط کندتر از سرعت نور است هر رکعت من حائز عنوان جهانی است! این سجده سهو است؟ و یا رکعت آخر؟ چندی‌ست که این حافظه در خدمت ما نیست ای دلبر من! تا غم وام است و تورم محراب به یاد خم ابروی شما نیست بی‌دغدغه یک سجده راحت نتوان کرد تا فکر من از قسط عقب‌مانده جدا نیست هر سکه که دادند دو تا سکه گرفتند گفتند که این بهره بانکی است، ربا نیست به‌به چه نمازی است! همین است که گویند راه شعرا دور ز راه عرفا نیست!